Heukeshowwer Platt Brännätteln-Jemäus unn Brotwu'erscht
Hückeswagen · Heukeshowwen Wie dä Walter bimm Ränner Hank-Fielenhäuer wohr, jowet noch kinn Kingerjäld. Wänn datt so jewäs'n wöhr, dann hödde hä de Brasselei märr reulech oppjäwwen künnen: Bi nerren Blaren köm zebaschen Jäld tesaamen. So äwwer wohr hä dämm Ränner sinn Riekemäcker, krärr friedachs vamm Ahlen emm Ömmschlach de su'er verdeinden Kröten. Datt wohr dann mols dä "Vörrschuss". Am Äng vamm Monnat jowet enn paa Pännecker "Affräcknong". Vann Chreßdachsjäld unn Ferjenjäld hadde dä Ränner noch nex jehoort.
Heukeshowwen Wie dä Walter bimm Ränner Hank-Fielenhäuer wohr, jowet noch kinn Kingerjäld. Wänn datt so jewäs'n wöhr, dann hödde hä de Brasselei märr reulech oppjäwwen künnen: Bi nerren Blaren köm zebaschen Jäld tesaamen. So äwwer wohr hä dämm Ränner sinn Riekemäcker, krärr friedachs vamm Ahlen emm Ömmschlach de su'er verdeinden Kröten. Datt wohr dann mols dä "Vörrschuss". Am Äng vamm Monnat jowet enn paa Pännecker "Affräcknong". Vann Chreßdachsjäld unn Ferjenjäld hadde dä Ränner noch nex jehoort.
Wänn hä vann morjens Uhres sewwen bess owends emm Säss de Diajonalen enn de jläunejen Fielen haude, hadde datt Alma satt unn jenoch mett Wingeln-Wäschen, Kocken, Neihen, Stoppen, Schrubben, opp de Blaren oppassen, mett dä Noberschen Schängen mett dämm Schicksal, watt dä Leiwe Härrjott unn dä Walter ehr taujewe'sen hadde, terächt te kummen. Nerren Blaren mötten jo nu ock amm Frätten jehaalen weehren.
Meesdens jenget ännen arrech dönn dörch de Därm. Enn de Meddachspoos soten die Fielenhäuer vamm Ränner drutten opp dämm Dörpel unn wohren am Strungßen. "Nä", sache dä Walter, "watt si eck froh, dattve wi'er Freuhjohr häwwen". "Worömm datt dann?", meinde dä Bännad. "Datt weck Di särren. De Brännätteln fangen ahn te waaßen. Minn Alma kockt alt drei Daach Brännätteln-Jemäus. Do kütt enn Steck Majjarine drahn. De Blaaren söllen seck enns ändlech dänn Buck so rechtech voll hauen. Nä, watt si eck froh, dattve Freujohr häwwen."
Kuum uttjekallt, sache hä förr dänn Steft emm ierschden Liehrjohr: "Ötte, loop enns äwen nomm Ärnz Röttjer unn holl mi drei Brotwü'erschtcher. Datt mott si'en."
Nä, datt Alma unn dä Walter verstungen seck janz jodd. Ock, wänn datt nobersch Liss datt nech wohr häwwen wullte. Ett Alma meinde: "Dä Walter hätt bloß ehnmol utt Sümmpattie Brännätteln-Jemäus mett jejätten. Dovann hätt hä enn Jalopp-Schiss jekrärren. Dänn janzen Hengerschen voll Mai-Sprutten. Unn wecker matt de Hüss'ches-Brell sauber? Eck!"
Unn watt liehrt ons datt? Bi dä Brotwu'erscht, die dä Ärnz Röttjer madde, do passierde datt nech. Datt Äng vann dä Storrie ess äwwer: Dä Walter ess alt fiewentwöntech Johr doot. Die nerren Blaren läwwen noch. Heukeshowwer Brännätteln-Jemäus sall me nech vann de Hank wiesen.
