Heukeshowwer Platt Datt Pruumenmaus haddet arrech enn seck jehatt

Hückeswagen · Heukeshowwen Wecker ballhörech ess, dä mott nech emmer ock schlächt rucken künnen. Unn nech mannechehner darf seck enn dänn Titten, wo ett dänn Meesten dönn dörch de Därm jeht, opp sinnen jodden Jeschmack beraupen. Me mott emmer kicken, datt me bi allem enn jodd Jefeul behölt. Nu hävve alle fiff "Sinne" beneehn.

Heukeshowwen Wecker ballhörech ess, dä mott nech emmer ock schlächt rucken künnen. Unn nech mannechehner darf seck enn dänn Titten, wo ett dänn Meesten dönn dörch de Därm jeht, opp sinnen jodden Jeschmack beraupen. Me mott emmer kicken, datt me bi allem enn jodd Jefeul behölt. Nu hävve alle fiff "Sinne" beneehn.

Dä Heukeshowwer Wanderclub wohr enn dänn Twöntejer Johren mett Jitta unn Kwätschbühl enn dä Eifel ungerwächs jewässt. Jeschlopen wu'ete bi dänn Buren emm Heu. Ehnmol hadden se owends obbem Hoff opp dämm Dürpel vamm Hoff jesätten unn jesongen: "Auf du junger Wandersmann. . ." Der Bu'er hadde seck dobiejesatt unn jemeint: "Singend watt hätter, eck kann opp beids Ohren so schlächt hören!" Jesacht, jedohen.

Do hadde dä Heini schräcklech ehnen stricken lotten. Dä Ämmes steit änn ahn: "Hörr enns, datt jehört seck nech. Watt sall dä Bu'er dann vann ons dänken?" "Watt wulls Du dann?", hadde dä Heini jesacht. "Hä ess doch ballhörech." Dä Ämmes beschedde ämm: "Hä röcktet äwwer!"

Enn dä Nacht mochen dä Heini, dä Walter unn ock dä Ruddi obben Pott. Se hadden änn äwwer nech jefungen. Ett wohr stickendüster jewässt. Äwwer dä Walter hadde doch enn ehner Hötte vamm Hoff enn Tonn meddem Däckel dropp jefungen. Die Drei dänn Däckel aff unn hadden seck "äntledicht". Am Morjen hadde dä Ruddi jekecken, wie die Bu'ers-Frau meddem jrooten Leppel enn die Tonn jelangt hadde unn dänn vollen Kump opp dänn Freuhstöcksdesch jesatt hadde. Die janze Korona hadde ömm dänn Desch jesätten. "Nu jrippent ock tau", hadde se jesacht. "Datt Pruumenmaus ess janz fresch. Dauent Enk döchtech watt opp de Bötter."

Dä Ruddi hadde noch jesacht: "Nä Pruumenmaus mach eck nech." Die angeren häwwen seck de Wampe voll jehauen. Die Bu'ersfrau hadde jemeint: "No schmaddet ock?" Do hadde dä Walter jesacht: "Der Hunger treibt's hinein."

Wie dä Wanderclub dann opp Heem ahnjejangen wohr, hadde dä Ruddi vertaalt, utt watt förrem Faat datt Buren-Wiew datt Pruumenmaus jeschäppt hadde. Vann dä Titt ahn hadden die "Wandervörrel" nech märr bloß enn jrooten Boren ömm de Eifel jematt. Se hadden ock kinnen Pruumenboom mä vörr Oren seihen wöllen.

(rt)
Meistgelesen
Neueste Artikel
Zum Thema
Aus dem Ressort